Παρασκευή 11 Ιουλίου 2014

Κ. ΛΟΥΡΑΝΤΟΣ: «Το πεπρωμένο ... το νόμισμα ... και ο Αννίβας»


Το είχα διαβάσει κάπου και το είχα ξεχάσει.... Το ξαναθυμήθηκα διαβάζοντάς το στο περιοδικό υγείας «τα χρώματα» και σας το παραθέτω.

Στην διάρκεια μιας πολύ σημαντικής μάχης, ένας Ιάπωνας στρατηγός αποφάσισε να επιτεθεί, παρόλο που οι δυνάμεις του ήταν πολύ υποδεέστερες. Ο ίδιος ήταν σίγουρος ότι θα νικούσαν, όμως οι άνθρωποί του ήταν γεμάτοι αμφιβολίες.

Στην πορεία προς την μάχη σταμάτησαν σε ένα θρησκευτικό βωμό. Αφού προσευχήθηκε με τους άνδρες του, ο στρατηγός έπιασε ένα νόμισμα και είπε : 
«Τώρα θα πετάξω το νόμισμα. Αν είναι κορώνα θα νικήσουμε , αν είναι γράμματα θα χάσουμε».



«Το Πεπρωμένο θα φανερωθεί...»

Πέταξε το νόμισμα ψηλά στον αέρα, και όπως έπεφτε όλοι το κοιτούσαν με ένταση και αγωνία. Ήταν κορώνα!

Οι στρατιώτες χάρηκαν πολύ και , γεμάτοι εμπιστοσύνη και αποφασιστικότητα, επιτέθηκαν με ορμή κατά των εχθρών και νίκησαν.

Όταν τελείωσε η μάχη, ένας υπολοχαγός παρατήρησε στον στρατηγό: «Κανείς δεν μπορεί να αλλάξει το πεπρωμένο»!

«Ασφαλώς !!!» απάντησε ο στρατηγός χαμογελώντας ειρωνικά δείχνοντας στον υπολοχαγό το νόμισμα, το οποίο είχε ... κορώνα και στις δύο πλευρές!!!

Η δημοσιογράφος Εύα Ντελιδάκη σε περιοδικό για τον σακχαρώδη διαβήτη μου θύμισε την ιστορία για τον Αννίβα που είναι ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ...

Ο Αννίβας κάποτε δυσκολευόταν να περάσει τα στρατεύματά του μέσα από μια εξαιρετική δύσβατη περιοχή, γιατί δεν υπήρχε δρόμος πάνω στον οποίο ο στρατός του θα μπορούσε να βαδίσει.

Αντί να το βάλει κάτω και να υποχωρήσει, δεχόμενος παθητικά αυτό που του συνέβαινε, είπε: «Είτε θα βρούμε δρόμο, είτε θα κατασκευάσουμε έναν καινούργιο».

Ξέρετε ... διαβάζοντας όλα τα παραπάνω διερωτώμαι αν εμείς ως Ελληνες αλλά και ως επιστήμονες έχουμε αφεθεί στην μοίρα μας.... στο πεπρωμένο, ξεχνώντας μια βασική αρχή: Ότι το πεπρωμένο διαρκώς αναπλάθεται ανακατασκευάζεται από εμάς τους ίδιους. Εμείς το διαμορφώνουμε ... εμείς το ορίζουμε.

Εμείς κατασκευάζουμε το μέλλον μας και τις προοπτικές του...

Εμείς με την ατολμία μας δεν επιχειρούμε να δημιουργήσουμε τους δρόμους της ζωής πάνω στους οποίους θα περπατήσουμε.... Άτολμοι και υποτονικοί.... το έχουμε αφήσει στους άλλους!

Όμως έχουμε ξεχάσει κάτι σημαντικό :

Ότι Η ΑΤΟΛΜΙΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΠΗΖΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ .... οι δυσκολίες της ζωής πηγάζουν από την ατολμία μας...!

Κ. ΛΟΥΡΑΝΤΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου