Οδεύουμε προς την ώρα της περιβόητης σύγκλισης του Δ.Σ. του Π.Φ.Σ. Οι ψύχραιμοι παλαιοκομματικοί συνδικαλιστές, μπροστά στα αδιέξοδα ποντάρουν στο χρόνο. Ο χρόνος αμβλύνει πάθη, χαλιναγωγεί τη μνήμη. Ίσως ξεχνάμε μέσα στην καλοκαιρινή νιρβάνα πόσο σημαντικά πράγματα θα κριθούν σε μια ή παραπάνω ψηφοφορίες. Η βάση του κλάδου πέτυχε, μετά σχεδόν από μια δεκαπενταετία, να ξανά-ισορροπήσει την ισχύ των συντηρητικών δυνάμεων που διοικούν το δευτεροβάθμιο.
Απευθύνομαι στην Πανεπιστημονική, ...
... όχι πλέον επί προσωπικού, αλλά επί συνολικού. Πολιτική συμμαχιών και ενότητα δράσης δεν ταυτίζονται, τα ταξικά συμφέροντα της εργατικής τάξης εμπεριέχουν τα πανανθρώπινα συμφέροντα. Στις κινητήριες δυνάμεις της επανάστασης, η εργατική τάξη είναι μεν η κύρια δύναμη ποιοτικά και ποσοτικά, αλλά όχι η μόνη. Η τελική νίκη συμπεριλαμβάνει νίκες κατά τμήματα. Τα μεσοστρώματα είναι επίσης κινητήρια δύναμη. Η πολιτική συμμαχιών με αυτά και τους εκπρόσωπους τους αποτελεί κρίσιμο, ποιοτικό στοιχείο του αγώνα. Οι συμμαχίες απαιτούν πολιτικούς συμβιβασμούς και όχι ιδεολογικούς. Αυτά τα θέσφατα ορίζονται από τους κλασικούς του Μαρξισμού και από όσο γνωρίζω δεν αμφισβητούνται, τουλάχιστον στη θεωρία. Στην πράξη όμως? Ίσως πριν ψηφίσουμε για Δ.Σ. του Π.Φ.Σ. και τον πρόεδρό του, να πρέπει να ξαναμελετήσουμε την τύχη της κυβέρνησης Αλιέντε στη Χιλή.
Αποτελεί δόκιμο στοιχείο με τα παραπάνω η άποψη περί διαπαραταξιακού προεδρείου, ιδιαίτερα όταν η λειτουργία του δευτεροβάθμιου είναι υπεραρκούντως προεδροκεντρική? Η θέση του προέδρου, καλώς ή κακώς, καθορίζει και τα ποιοτικά στοιχεία της στρατηγικής και το επικοινωνιακό της κομμάτι. Βάζοντας στη θέση αυτή τον οποιοδήποτε συνάδελφο δηλώνει πως ανήκει στην ΑΕΣΠ, δικαιώνεις την τετραετή άσκηση συνδικαλιστικής εξουσίας από την παράταξή τους. Πολιτική απολογητική, αμυντική στη λογική του ελάχιστου κόστους, κατασταλτική στην οποιαδήποτε αντίθετη φωνή, κρυφονεοφιλελεύθερη, φιλομνημονιακή, αμιγώς αντιδραστική. Εν ονόματι μιας αμφιλεγόμενης πρωτιάς, τόσο ποσοτικής όσο και ποιοτικής, στις εκλογές του δευτεροβάθμιου και στήριξη σε αυτή τη θέση του προέδρου ακυρώνονται όλοι οι αγώνες στο εσωτερικό του κλάδου για μία αξιοπρεπή τουλάχιστον εκπροσώπηση τα τελευταία 4 χρόνια.
Η επιλογή στο δίλημμα μεταξύ οποιουδήποτε Λουράντου ή Θεοδοσιάδη, ακολουθεί το δόγμα ‘τι Πλαστήρας, τι Παπάγος’, ή το ‘τι μπρόκολα, τι λάχανα’ , στη μεταπολίτευση του ’74. Όλα αυτά εν ονόματι της τήρησης δήθεν ίσων αποστάσεων από τους αμόλυντους, τους αναντικατάστατους, τους καθαρόαιμους.
Αγαπητοί συνάδελφοι της λεγόμενης αντιπολίτευσης,
με τον εκπρόσωπο της Πανεπιστημονικής και την παράταξη του δεν πρόκειται να συνεννοηθούμε ποτέ ή μάλλον καλύτερα ίσως συναντηθούμε μετά θάνατον. Είμαστε 7 διαφορετικοί άνθρωποι που μας ενώνει όμως ένας κοινός στόχος, η ανατροπή ενός καθεστώτος και μιας λογικής που κρατά τον κλάδο εγκλωβισμένο, όχι μόνο σε συντεχνιακές λογικές περασμένων δεκαετιών, αλλά το χειρότερο, στην ουσιαστική στήριξη μνημονιακών πολιτικών. Το γράμμα προς τον Καρόνε είναι αποκαλυπτικό, κλαυσίγελος. Σας καλώ όλους να ξεπεράσετε προσωπικές διαφορές, φιλοδοξίες, πολιτικές αγκυλώσεις ή ότι άλλο μας χωρίζει και να σταθούμε και στις 3 συνεδριάσεις του Δ.Σ. σταθεροί και αμετακίνητοι, υπέρμαχοι σε ένα αντιπροσωπευτικό της αντιπολίτευσης προεδρείο, με προτεινόμενο πρόεδρο για πολλούς και ευνόητους λόγους, τον πρόεδρο του Φ.Σ.Α., έως ότου το πιθανό αδιέξοδο να λύσει η Γ.Σ. των εκλεκτόρων.
Όποιος φοβάται τη Γ.Σ. και την κρίση της, φοβάται τη Δημοκρατία, φοβάται τον ίδιο τον συνδικαλισμό. Νίκη ή ήττα στη Γ.Σ. είναι αγώνας έντιμος, γι’ αυτό δίκαιος και ουσιαστικός. Οποιαδήποτε άλλη εκδοχή, οδηγεί στη Βυζαντινολογία, στην καθήλωση του κλάδου στα τετριμμένα, οδηγεί στο μαρασμό, στο τέλος της συνδικαλιστικής ελπίδας, στο δρόμο του ο σώζων εαυτόν σωθήτω, εκεί που θέλουν να οδηγήσουν τα πράγματα οι όψιμοι νεοφιλελεύθεροι.
Σας καλώ και τους 6 να δώσετε καθαρές και έντιμες λύσεις. Με αυτό άλλωστε το πρόσωπο ζητήσαμε την ψήφο και από τους εκλέκτορες και από τη βάση μας.
Για τους ... Εναπομείναντες της Πελοποννήσου,
Ανδρέας Σοφιανόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου