Ταμεία του ΕΟΠΥΥ

ΠΡΟΣ ΜΕΛΗ ΦΣ ΡΟΔΟΠΗΣ

Αγαπητοί συνάδελφοι,

όπως αντιλαμβάνεστε, η ασυνέπεια των πληρωμών του ΕΟΠΥΥ συνεχίζεται. Δεν υπάρχει καμία απολύτως διαβεβαίωση για το πότε θα ξεκινήσει η εξόφληση συνταγών Οκτωβρίου 2012, παρ’ όλο που εδω και 20 ημέρες περίπου, αναρτήθηκε στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ ένα μικρό ποσό που αντιστοιχεί στο 10% του Οκτωβρίου. Ωστόσω, ακόμα και αυτό το ποσό δεν εισπράχθηκε μέχρι σήμερα. Το σίγουρο είναι οτι ο ΕΟΠΥΥ, ακόμα και στις 60 ημέρες που υποχρεούται να εξοφλήσει (πλέον) τις οφειλές του προς τους φαρμακοποιούς, είναι εκπρόθεσμος για ακόμα μία φορά.
Η πρόσφατη - και μετά απο 14 μήνες αναμονή - εξόφληση των οφειλομένων του ΟΠΑΔ 2011, δεν ήρθε ποτέ μέσα από χρήματα του Υπουργείου Οικονομικών που θα διοχετεύονταν απο την πολυπόθητη «δόση» (Ν. 4038/2012), πράγμα το οποίο σημαίνει οτι με τα χρήματα του ΕΟΠΥΥ, πληρώθηκε ο ΟΠΑΔ του 2011.
Αν στην όλη αβεβαιότητα των πληρωμών, του φαινομένου των πρωτοφανών ελλέιψεων, προσθέσουμε και άλλα σοβαρά μνημονιακά θεσμικά ζητήματα που απειλούνε τη βιωσιμότητα του ελληνικού φαρμακείου (απελευθέρωση ΜΗΣΥΦΑ, ιδιοκτησιακό, 15% κέρδος, ΦΥΚ, φορολογία), κάθε άλλο παρά αιδιόδοξοι μπορούμε να είμαστε για την νέα εποχή και την «Ελλάδα της ανάπτυξης» κατά Σαμαρά.
Όσο η ανεργία παραμένει σε υψηλά επίπεδα και οι ασφαλιστικές εισφορές συνεχώς μειώνονται, όσο ο ΕΟΠΥΥ δε χρηματοδοτείται από το κράτος, τόσο περισσότερο το Υπουργείο Υγείας και η κυβέρνηση, θα αναζητεί χρήματα για να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις απέναντι στην Υγεία, είτε με περαιτέρω περικοπές στο φάρμακο, είτε με επιβολή εισφορών και χαρατσιών (βλ. αναδρομικό rebate, rebate στα ΦΥΚ, επιμήκυνση πληρωμών ΕΟΠΥΥ κτλ.).
Το οικονομικό “στράγγισμα” των φαρμακοποιών, αποδείχθηκε μία πετυχημένη τακτική από πλευράς κυβέρνησης, στην προσπάθεια να μην καταρρεύσει ο θεσμός της Υγείας. Η όλη ασφαλιστική πολιτική που επέβαλλε το Μνημόνιο, οι μεταρρυθμίσεις στην Υγεία που καυχιόνται οι Λοβέρδοι, Λυκουρέντζοι και Σαλμάδες, έγιναν πράξη, μέσα από τον οικονομικό αποκεφαλισμό του Έλληνα επαγγελματία φαρμακοποιού κατα κύριο λόγο. Κι όμως…από ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ βρεθήκαμε να κατηγορούμαστε ως ανάλγητοι, στην προσπάθεια να διασώσουμε την αξιοπρέπεια που μας απέμεινε, ως μονάδες της ελληνικής κοινωνίας.
Το πώς αντιδρούμε πλέον ως κλάδος, εξαρτάται από τη συνδικαλιστική μας ηγεσία, η οποία δυστυχώς, αποδεικνύεται αναποτελεσματική, διατηρώντας συνεχώς μία παθητική στάση απέναντι στην κυβερνητική λαίλαπα μέτρων, που εδώ και τρία χρόνια κατασπαράζει τον κλάδο μας. Κανένας δεν απαίτησε νίκες τη στιγμή που ολόκληρη η κοινωνία δοκιμάζεται. Κανένας όμως δεν περίμενε και αυτού του είδους την πανωλεθρία.
Το “φαρμακείο του αύριο” δεν μπορούμε να το προβλέψουμε γιατί ακόμα δεν υπάρχουνε δεδομένα για να βαδίσουμε με σιγουριά. Πρώτα πρέπει να υπάρχουμε ως επιχειρήσεις και μετά να οραματιστούμε. Προέχει λοιπόν το δικαίωμα και όχι το έννομο συμφέρον. Για την ώρα… Η ΑΥΤΟΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗ και ο απογαλακτισμός απο τη νοοτροπία του παρελθόντος, είναι τα μόνα όπλα που διαθέτουμε, για να ξεπεράσουμε την κρισιμότατη μεταβατική αυτή περίοδο που βιώνει το επάγγελμα μας.

Με εκτίμηση,

Χαλιγιάννης Ηλίας
Πρόεδρος ΦΣΡ